Ons idee van de natuur is niet realistisch. Wij idealiseren de natuur. We proberen is alles goedheid te zien, of juist kwaad. Maar de natuur is niet goed of kwaad. De natuur is onverschillig. Wat natuurlijk is leeft niet vanuit een ideaal, maar hooguit vanuit zelfbehoud. Alleen wij gaan soms verder dan zelfbehoud. Wij kunnen boven onszelf uitsteken. Maar rekening houden met de natuur doen we pas de laatste zestig jaar. Noodgedwongen, want anders sterven we uit. En dan heb ik het niet over de schoonheid van de natuur, maar over haar zelfbehoud. Als wij ons misdragen, roeit de natuur ons uit.