Natuurlijke intelligentie, zoals die van de mens, werkt niet met algoritmen. Er is geen algoritme voor serendipity, ofwel spontane ontdekkingen, en planning van iets nieuws. Naruurlijke intelligentie redeneert niet. Pas als er een duidelijk doel of een duidelijke vraag op tafel ligt, roept de natuurlijke intelligentie de algoritmiek te hulp. Dan wordt het gestelde probleem in stukken verdeeld en wordt de logica aangesproken. Idealiter wordt het dan verdeeld in steeds kleinere stapjes, tot het uiteindelijk uit afzonderlinge handelingen bestaat. net zo als een massief materiaal uiteindelijk uit atomen bestaat, bestaan algoritmes uit instructies. En net zo als een massief materiaal hard en ondoordrigbaar kan zijn, ook al zijn de atomen waaruit het bestaat dat niet, zo kunnen algoritmen intelligent gedrag vertonen, ook al zijn de instructies waaruit ze bestaan simpele logica en rekenkunde.
Dat geldt ook voor de intelligentie van hersenen en neuronen. Maar hersenen zijn geen computers en neuronen zijn geen instructies. Tenminste niet oorspronkelijk. De laatste decennia beginnen AI’s meer op hersenen te lijken. En quantumcomputers lijken niet op klassieke computers. quantumcomputers hebben een veel grotere vrijheid om een uitkomst te bepalen. daar staat tegenover dat ze steeds een ander ressultaat kunnen genereren, ook al krijgen ze telkens de zelfde opdracht. Zijn ze dan creatiever?
Creativiteit, spitsvondigheid, serendipiteit is het gebruik maken van de omstandigheden op een nieuwe manier. Een manier die niemand eerder heeft bedacht. Mensen zijn daar goed in. Sommige andere diersoorten, zoals chimpansees en kraaien, ook. Maar mensen spannen daarin de kroon. Het lijkt wel of ze het er om doen. Niet iedereen is er even goed in, maar sommigen doen niets liever dan iets nieuws bedenken. En het hoeft vaak niet eens nuttig te zijn. Amusant, spannend of verrassend mag ook. Zo komt het dat we de ruimte aan het verkennen zijn ook al levert dat niets op, behalve kennis. Het is op dit mement onvoorstelbaar dat een computer zoiets zou bedenken. Het is niet uitgesloten dat quantumcomputers dat in een verre toekomst dat zouden kunnen. Die leveren de mogelijkheid om echt toeval te gebruiken. Hoe dat gebruikt kan worden voor intelligentie of bewustzijn is volledig onduidelijk.