Een chaotische wereld biedt geen houvast. Het is een wereld vol onzekerheid. . Vandaar dat men voortdurend zoekt naar regels die orde moeten scheppen. Regels bieden een houvast. Het zoeken naar regels is het zoeken naar de voorschriften waaraan de wereld moet voldoen. Als de wereld is geschapen, is het eerste wat de schepper deed de regels vaststellen waaraan die schepping zich te houden heeft. Ook al geloof je niet in een schepper, dan nog beschouw je het zoeken naar regels als een zinvolle manier om orde te scheppen en onzekerheden uit de weg te ruimen.
Welke regels zijn de juiste? Volgens Aristoteles gaat het om evenwicht, om een balans tussen mogelijke uitersten. Iets dergelijks vind je ook in de Chinese filosofie, met name in het taoisme. Waar Aristoteles zich richt op het persoonlijke leven, richt Lao Zi, de stichter van het taoisme, zich op het wereldgebeuren. Het taoïsme is de filosofie van wu wei, van laten zijn wat moet zijn en van ingrijpen waar dat moet. Chaos, gebrek aan evenwicht is onwenselijk, maar ingrijpen is dat ook. Een stabiele wereld bevindt zich in een toestand van evenwicht. En die wereld is niet stabiel omdat die regels volgt of aan voorschriften voldoet, maar omdat die in evenwicht is. Geen enkel voorschrift is onontkoombaar, geen enkele regel is absoluut.