Cognitie

Perceptie is complex. Het is tegelijk zien, horen, voelen, ruiken, emoties ondergaan en ideeën vormen. En je ervaart het als een geheel. Als iemand mij een appel geeft dan is dat in eerste instantie voor mij een appel, niet meer en niet minder. 

Pas in tweede instantie zie ik de kleur als kleur, voel ik de hardheid en de rondheid van de vrucht en ruik ik die typische appelgeur. Afhankelijk van de werking die de waarneming op je heeft, verandert het tempo van je hartslag. Het ademtempo gaat omhoog of omlaag. Je hormoonspiegels veranderen en je kunt beginnen te zweten. Dat gebeurt allemaal onwillekeurig, nog voordat je je bewust bent van de perceptie die dat allemaal veroorzaakt. 

Pas als je beseft wat je is overkomen kun je onderscheiden wat het is dat je ziet, hoort, ruikt en voelt. Pas als er niets anders de aandacht vraagt, kun je je emoties analyseren. En dan kun je het allemaal een betekenis geven. Je beseft dat je die appel kunt eten. Dat is wat we cognitie noemen: interageren met je omgeving en die omgeving beoordelen als gevaarlijk of vriendelijk, vreedzaam of vijandig.